Ερασιτέχνης ebony παίρνει πατήσαμε από χαριτωμένο γείτονα

Την είχε δει τόσες πολλές φορές με το περπάτημά της. Με ένα ρυθμό που τον άναβε και που νόμιζε ότι δεν μπορούσε να σταματήσει. Γι’ αυτό κάθε βράδυ κρυφοκοίταζε από το παράθυρό της. Ένιωθε σαν ανώμαλος, αλλά ήταν όμορφη και ήταν ο μόνος τρόπος να είναι δίπλα της. Έτσι, όταν του παρουσιάστ ηκε η ευκαιρία, δεν το σκέφτηκε παρά μόνο δύο φορές. Άνοιξε την πόρτα τρεμάμενη ψάχνοντας την κατά λληλη στιγμή για να κά νει το αίτημα, αναζητώντας απλώς μια στιγμή ευχαρίστησης και παρηγοριάς. Δεν δίστασε να της δώσει αυτό που χρειαζόταν, απολαμβάνοντας όλο το σώμα και την ομορφιά της.