Σε μια συνέντευξη για δουλειά καίγεται και ενοχλείται

Ήξερε ότι η κατάστασή της θα μπορούσε να γίνει πρόβλημα αν τα πράγματα συνέχιζαν έτσι, γι’ αυτό προσπάθησε να συγκεντρωθεί στο πώς θα υλοποιούσε την ιδέα της. Θα πήγαινε μέσα σαν κανονικός άνθρωπος, χωρίς να ανησυχεί για το τι του ζητούσε το σώμα του να κάνει, χωρίς καν να δίνει σημασία στην αναπνοή του ανθρώπου μπροστά του, πόσο μάλλον να αγγίζει οποιοδήποτε μέρος του σώματός του. Ωστόσο, όλες οι προσδοκίες της απέτυχαν όταν εκείνος μίλησε με έναν τόνο που δεν μπορούσε να αποκρυπτογραφήσει, αλλά που το σώμα της εξέλαβε ως απόλυτο κομπλιμέντο. Ο τρόπος με τον οποίο αντέδρασε την έκανε να σκεφτεί ότι αυτό ήταν το τέλος της, ότι δεν θα είχε τίποτε άλλο να κάνει παρά να αφεθεί και να του ζητήσει να την κυριεύσει.