Διδάσκω τη θεία μου να χρησιμοποιεί το πέος μου ως ρακέτα του τένις.

Ήταν ο άνθρωπος που εμπιστευόταν περισσότερο, αφού ποτέ δεν είχε αναγκαστεί να κρίνει τον εαυτό του όπως οι υπόλοιποι της οικογένειας, ήξερε καλά ότι αυτό που σκέφτονταν γι’ αυτόν, ήταν το μόνο που τον πλήγωνε περισσότερο, από την άλλη η θεία του ήταν το αντίθετο, πάντα ευγενική και τρυφερή, γι’ αυτό πάντα προσπαθούσε να τη βοηθάει και να φροντίζει τα υπόλοιπα, δεν ήταν ότι ήταν κάτι ακραίο αλλά την αγαπούσε πάρα πολύ. Γι’ αυτό και εκείνο το απόγευμα, όταν του ζήτησε να τη βοηθήσει να μάθει να χρησιμοποιεί τη ρακέτα του τένις, το έκανε με τον πιο διακριτικό και τρυφερό τρόπο, γνωρίζοντας ότι όλα μπορούσαν να αλλάξουν.