Η Λατίνα υπηρέτριά μου νοσταλγεί το σπίτι και την παρηγορώ.

Άκουγε την ίδια κραυγή νύχτα με τη νύχτα, δεν ήξερε τι άλλο να κάνει, γιατί η κοπέλα κρυβόταν κάθε φορά που προσπαθούσε να τη βοηθήσει, δεν υπήρχε τρόπος να συγκλίνει. Τελικά μετά από μια νύχτα χαλάρωσης και ποτών κατάφερε να την κάνει να μιλήσει, η κοπέλα ήταν πάρα πολύ στο σπίτι, αν και της άρεσε να δουλεύει γι’ αυτόν, δεν μπορούσε να μην νιώσει την παρηγοριά του να νιώθει ξένη προς τα πάντα και να της λείπει η αγάπη και η στοργή της οικογένειάς της. Κατανοώντας επιτέλους το πρόβλημα, δεν μπορούσε παρά να της δώσει στοργή με τον μόνο τρόπο που ήξερε, άρχισε να την χαϊδεύει προσεκτικά για να μην την τρομάξει.