Ο πατριός μου παίρνει την παρθενιά μου

Ο φόβος διαπερνούσε το σώμα της, δεν πίστευε ότι ήταν ικανή να το ζητήσει, αλλά ήξερε ότι ήταν ο μόνος ασφαλής και αξιόπιστος τρόπος για να πάρει αυτό που ήθελε. Το αγόρι της της είχε πει αμέτρητες φορές ότι δεν μπορούσε να το κάνει γι’ αυτήν, ότι αρνιόταν κατηγορηματικά να είναι με μια παρθένα. Και δεν μπορούσε να βρει κανέναν άλλον που θα μπορούσε να της κάνει μια τόσο διεστραμμένη χάρη, οπότε στράφηκε στον μόνο άνθρωπο που εμπιστευόταν. Ο σύζυγος της μητέρας της, ένας τρυφερός άνθρωπος που την είχε μεγαλώσει και τη φρόντιζε τόσο καιρό. Ήξερε ότι αν το έκανε προσεκτικά θα συμφωνούσε και όλες οι ανησυχίες της θα εξαφανίζονταν.